'वास्तवमा मलाई फरक अन्तर्वार्ता दिन मन थियो,' पार्वती राईको सुरिलो आवाज
गुञ्जियो, 'आज त्यो रहर पूरा हुने भयो।' नयाँ बानेश्वरस्थित एउटा क्याफेको
कुनामा उनी आफ्नो संघर्ष, सफलता र जीवनको भित्री पाटो खोतल्न आतुर थिइन्।
'आज घडी लगाउन छुटाएछु।' आफ्नै हाततिर नजर लगाउँदै पार्वतीले मुख खोलिन्,
'प्रायः म ठूलो साइजको घडी लगाउन मन पराउँछु।' विशेष गरी दोहोरी र तीज
गीतको म्युजिक भिडियोकी 'हट् केक' राई गगल्सकी सौखिन हुन्। कतै निस्कँदा
उनका आँखाहरू गाजलले सजिएका हुन्छन्, ओठहरू लिपिस्टकले पोतिएका हुन्छन्।
कोठामा ८/१० वटा गगल्स छन्। बजारमा नयाँ आइटमको गहना आयो कि उनलाई किन्न मन
लागिहाल्छ। सुनभन्दा चाँदीका गहनाप्रति उनको मन बढी लोभिन्छ। उनी घर बाहिर
निस्कँदा इयर रिङ लगाउन छुटाउँदिनन्। सबैभन्दा बढी मनपरेको गहना भएर होला
घरमा इयर रिङकै संख्या बढी छ, तर कति छ, उनलाई ठ्याक्कै सम्झना छैन।
थरीथरीका औंठी त्यस्तै १५/२० वटा भएको अनुमान गर्छिन्। त्यसबाहेक आफ्नै
कमाइले किनेको सुनको सिक्री, एकजोर चाँदीको बाला र नेकलेस छ।
'कमाएको पैसा सपिङ र मेकअपमै त जान्छ।' कफीको चुस्कीमा पार्वतीका गुलाबी
ओठहरू चलमलाए, 'तर म बचत पनि गर्छु।' एकपटक सपिङ गर्न जाँदा २०/३० हजार
रुपैयाँ खर्च हुने उनले बताइन्। टि-सर्ट, पाइन्ट र वानपिस लगाउन सबैभन्दा
सजिलो लाग्छ। लेहंगा र झुमरमा उनको मन बसेको छ। दौडधूपको दैनिकी हुनाले
सारी-कुर्ता लगाउन उनलाई अप्ठ्यारो लाग्छ। सुरु-सुरुमा थाइकट मन परे पनि
यतिबेला भने रहर फेरिएको छ। उनी अहिले लामो केश पाल्न रुचाउँछिन्। रातो
मेहन्दीले हाइलाइट गरिएको उनको लामो केश कुमको अगाडि पट्टी छाडेको खुब
सुहाएको देखिन्थ्यो।
पार्वतीलाई तीन वर्षअघि म्युजिक भिडियोमा नाच्ने अवसर जुर्यो। राजु गुरुङ
र मुना थापा मगरले स्वर भरेको हेर्छौं ओठ टोकी गीतमा उनको पहिलो
प्रस्तुतिले आमदर्शकको मन जित्यो, त्यसैबाट उनको पहिचान बन्यो। यतिबेला
हरेक दर्शकको मुखमा झुन्डिने प्रायःजसो लोकदोहोरी तथा तीज गीतका म्युजिक
भिडियोमा पार्वतीलाई नै देख्न पाइन्छ। पार्वतीको विचारमा एउटा राम्रो
म्युजिक भिडियो बन्नुमा मुख्यतया निर्देशकको हात हुन्छ र त्यसपछि कलाकारको
अभिनय आउँछ। हात, मुद्रा र हरेक स्टेपमा स्पष्टता भएकै कारण आफू अरूभन्दा
भिन्न देखिएको उनी बताउँछिन्।
पार्वतीलाई
कहिलेकाहीँ छिटो दौडिएँ कि जस्तो पनि लाग्छ। उनले दिनमा कम्तीमा एउटा
बढीमा तीनवटा म्युजिक भिडियोमा काम गर्न भ्याएकि छिन्। दुई वर्षअघि १ लाख
६० हजार रुपैयाँ खर्चेर किनेको स्कुटरले उनको जीवन सहज बनाएको छ। एकाबिहानै
जोरपाटीस्थित निवासमा उनलाई लिन सुटिङको गाडी आइपुग्छ। सुटिङ स्पटमा चना,
चिउरा र अण्डाबाट सुरु हुने दैनिकीले अबेर साँझ मात्र विश्राम पाउँछ। कुनै
दिन त राति अबेरसम्म सुटिङमै व्यस्त भइन्छ। राई समय र मागअनुसार चल्न
सिपालु छिन्। त्यही व्यस्तताले ब्युँझिने र सुत्ने दैनिकी एकै प्रकारको
छैन। कामअनुसार फेरबदल भैरहन्छ। उनलाई जतिबेला पनि काममा व्यस्त भैरहन मन
लाग्छ। 'काम भएन भने त बहुलाउँछु होला,' जोसिँदै राईले सुनाइन्, 'घरमा
एकछिन पनि बस्न सक्दिनँ।' पार्वती फुर्सदमा घर सफा गरेर वा फेसबुक चलाएर
बस्छिन्। उनलाई बढीजसो त काममै डुबिरहन मन लाग्छ। प्रतिस्पर्धाको जमाना छ।
भीड ठूलो छ। यद्यपि यसो भन्दैमा उनी कत्ति पनि डराएकी छैनन्। कडा परिश्रम
गर्दै सधैं पहिलो हुन पाए हुन्थ्यो भन्ने उनलाई लागिरहन्छ।
'आफूलाई दोहोरी म्युजिक भिडियोकी हट् केकजस्तो लाग्छ।' मुसुक्क
मुस्कुराउँदै पार्वतीले सुनाइन्, 'सबैले खान खोज्छन् नि।' नृत्यले नै उनलाई
कोरिया, हङकङ, कतार अनि मलेसिया पुर्यायो। स्वदेश र विदेशमा पार्वतीले
कैयौं त्यस्ता दर्शक भेटिन् जसले उनले अभिनय गरेका म्युजिक भिडियो मोबाइलमा
डाउनलोड गरेर राखेका थिए। 'तपाईंको नाच हेरेपछि हामीलाई पनि नाचौं-नाचौं
लाग्छ, ऊर्जा मिल्छ, अरू हेर्नै मन लाग्दैन।' भन्दै दर्शकहरूले प्रेम
दर्शाएपछि उनमा बिछट्टै आनन्दको अनुभूति हुन्छ। उनको सफलताप्रति परिवार तथा
उनको समुदायले पनि गौरव गरेको छ। उनका बुबा भक्तबहादुर, 'मेरो छोरी जस्तो
राम्री कोही छैन।' भन्दै फुक्र्याइदिनुहुन्छ। फुर्कन्छिन् पनि उनी तर काममा
भने पटक्कै सम्झौता गर्दिनन्। दुनियाँले उनको तृत्यको प्रशंसा गर्छ। उनी
आफैंलाई भने भयंकर राम्री मान्दिनन्। ठिक्ककै छु जस्तो लाग्छ तर 'नृत्य'
भने भगवान्ले आफूलाई दिएको उपहार हो भन्ने कुरामा उनलाई कुनै शंका छैन।
आफ्नो नृत्यमा अझ त्यस्तो चुम्बकीय शक्ति मिसाउन मन छ, जसलाई हेरेर सारा
दुनियाँ भुलोस्। उनी एक्लै हुँदा गीत बजाएर कोठाको ऐना हेर्दै
नाचिरहन्छिन्। नाच्दा-नाच्दै आफैंमा हराउँछिन्। खुट्टा दुखे पनि त्यसको
कुनै अनुभूति नहुँदो रहेछ। यसरी एक्लै नाच्दा बेग्लै प्रकारको आनन्द मिल्छ।
नयाँ पोज र स्टेप पनि सिकिने रहेछ। पार्वतीलाई चौबीसै घन्टा नाच्दा पनि
थाक्दिन जस्तो लाग्छ। आफ्नो रगत-रगत र नशा-नशामा नृत्य नै बगेझैं लाग्छ।
साँच्चिकै शिवको 'पार्वती नै हुँ कि' भन्ने पार्वती नृत्यका लागि जुनसुकै
चिज पनि त्याग्न तयार छिन्। जुन दिन नाच्न छाडिन्छ, त्यो दिन संसार नै
छाड्छु कि जस्तो लाग्छ। कहिलेकाहीं पूर्वजन्ममा इन्द्रको दरबारमा नाच्ने
अप्सरा नै थिएँ कि झैं पनि लाग्छ।
उदयपुरको लेखानीमा जन्मिएकी, काठमाडौंको जोरपाटीमा हुर्किएकी पार्वती
स्कुल, कलेजमा 'हिरोइन' भन्दा कम थिइनन्। नृत्य प्रतियोगिता हुँदा उनले
हरेक पटक बेस्ट डान्सरको उपाधि हात पारिन्। टेलिभिजनमा हिरो-हिरोइन नाचेको
हेर्दै त्यस्तै गर्न खोज्थिन्। सारंगा श्रेष्ठको नृत्य, करिश्मा मानन्धरको
अभिनय एवं रेखा थापाको निडरपन उनलाई खुब मनपर्छ। मामाघर र आफन्तहरूको घर
पुग्दा खुब नाच्थिन्। सबैले उनको कानमा पैसा सिउरिदिन्थे। त्यसपछि त उनी अझ
उत्साहित हुँदै नाच्न थाल्थिन्। अतिरिक्त क्रियाकलापमा सक्रिय पार्वती
अरुणिमा उमाविको गल्र्स हाउसकी क्याप्टेन थिइन्। कराँतेको ब्ल्याक बेल्ट
हात पारेकी राई सुरु-सुरुमा त केटा जस्तै थिइन्। टोलका कतिपय केटालाई
कुटेको अनुभव पनि सुनाइन् उनले। केटाहरूसँग स्वभाव मिलेकाले परिवारमा उनलाई
जेठा छोरा पनि भनिन्थ्यो। जे गरे पनि इज्जतिलो काम रोज्नुपर्छ र पहिलो नै
हुनुुपर्छ भन्दै बुबाले हौस्याएपछि उनमा जोस थपिन्थ्यो। त्यो बेला चर्चित
हिरोइन बन्छु जस्तो लाग्थ्यो। बिस्तारै-बिस्तारै थालेको अभ्यासले यतिबेला
पूर्णता पाउने क्रममा छ। राईले कौडा, मारुनी, घाटु, सालैजो, टप्पा, साकेला,
धिमालजस्ता सांस्कृतिक नृत्यहरूसँगै साल्सा, बिबोइङजस्ता आधुनिक नृत्य पनि
सिकिसकेकी छिन्। आफ्नो पेसालाई समाजले हेर्ने दृष्टिकोण फेर्नुपर्ने धारणा
छ उनको। अरू पेसा जस्तै यसलाई पनि सम्मान र इज्जत गरिदिए हुन्थ्यो भन्ने
लाग्छ।
पार्वतीले तीजमा व्रत बस्न थालेको धेरै भैसक्यो। एकपटक पानी पनि नखाई व्रत
बस्दा उनी ज्वरोले थलिइन्। अचेल उनी पानी र फलफूल खाएर व्रत बस्ने गरेकी
छिन्। पार्वती व्रत बस्दा पढे लेखेको, राम्रो, माया गर्ने, केयर गर्ने वर
पाउँ भन्ने कामना गर्छिन्। उनलाई बानी, बेहोरा, आचरण राम्रो भएका पुरुष
मनपर्छन्। हरेक मंगलबार गणेश मन्दिर जाने, पूजा गर्ने बानी छ उनको। पार्वती
बिहीबार माछा, मासु खादिनन्। धर्मकर्म, पूजापाठप्रति अगाध आस्था छ। उनले
यो प्रेरणा आमा मिथिलाबाट पाएकी हुन्। यसै वर्ष लोकदोहोरी प्रतिष्ठानबाट
दोहोरी बेस्ट नायिकाबाट सम्मानित भएकी पार्वती सधैं खुसी रहन चाहन्छिन्।
दुःखलाई जहाँ छ त्यही छोडिदिन्छिन्। जिस्किने, नलजाउने र फरासिलो स्वभाव छ
उनको। मुडअनुसार गीत सुन्न मन लागे पनि शान्त वातावरणमा भने बाँसुरीको
धुनमा मन रमाउँछ। साथीभाइ जम्मा भएका बेला उनीहरूलाई गाउन लगाएर आफूलाई
नाचिहाल्न हतार हुन्छ। नेपाल टेलिभिजनले आयोजना गरेको छमछमी कार्यक्रममा
उत्कृष्ट पाँचभित्र पर्न सफल भए पनि पहिलो नहुँदा उनलाई एकदम नरमाइलो
लागेको थियो। 'म त्यो बेला खुब रोएँ।' पार्वती केही भावुक देखिइन्, 'त्यसले
मलाई डिप्रेस पनि बनायो।'
पार्वतीलाई कुकिङमा खुब रुचि छ। रेसिपी हेरेर घरमा कतिपय परिकार आफैं
बनाउँछिन्। आलुका परिकार, माछा, मासु, पुलाउ, खिर, सेलरोटी, चाउमिन,
साँधेको सुकुटीजस्ता परिकार मीठो बनाउने पार्वतीको एकताका नारायणटारमा होटल
पनि थियो। आमालाई सघाउने क्रममा उनले सबै परिकार बनाउन सिकिन्। घरमा सबैले
तिमीले बनाएको मीठो हुन्छ भन्दै फुक्र्याउँछन्। घरमा पाहुनाहरू पुग्दा उनी
नै विभिन्न परिकार बनाउन तम्सिन्छिन्। साथीभाइहरूसमेत उनको हातको मीठो
खाजा खान उनको घरमा पुग्छन्। पार्वती आफैंलाई भने दूध, फलफूल, दही, मोही,
घिउका साथै अनार र स्याउको जुस मनपर्छ। रेस्टुराँ छिर्दा मेनुमा मःम नै
उनको रोजाइमा पर्छ। पहिले-पहिले त तोङवा र झ्वाँइखट्टे खाने बानी थियो।
पार्वतीलाई प्रेम प्रस्तावभन्दा विवाहका प्रस्ताव बढी आउँछन्। अहिलेसम्म
कसैसँग प्रेम नगरेको र डेटिङ नगएको बताउने राई सकभर ढिलो विवाह गर्ने सोचमा
छिन्। अहिले त काममै समर्पित हुने चाहना छ। कतै अल्झेर, बाँधिएर कामको गती
रोक्न चाहन्नन् उनी। पार्वतीले आफ्नो कामलाई नै ब्वाइफ्रेन्ड मान्छिन्।
कहिलेकाहीँ विवाहित जोडीहरूले झगडा गरेको देख्दा, मनमुटाव भएको देख्दा
विवाह नै नगरौं कि जस्तो पनि लाग्छ। बुबासँग भने ठूलो पार्टी प्यालेसमा
विवाह गराइदिनु भनेर ठट्टा गर्छिन्। भोजमा मात्र ५-७ लाख रुपैयाँ
सिध्याइदिन्छु भन्न पनि पछि पर्दिनन्। जोरपाटीका व्यापारीकी छोरी
पार्वतीलाई धेरैले लाहुरेकी छोरी मान्छन्, होइन भनेर अरूलाई आश्वस्त
तुल्याउन खोज्छिन् उनी। आफ्नो नाक, मुस्कान, दाँत तथा चिउडो उनलाई मनपर्ने
अंग हुन्। उनी जति रिस उठे पनि हरपल मुस्कुराइरहन्छिन्। सुटिङ स्पटमा
कहिलेकाहीं ढिलो पुग्दा जब उनी मुसुक्क मुस्कुराउँछिन्, निर्देशकहरूको रिस
त्यतिकै सेलाउँछ। त्यतिबेला उनलाई लाग्छ- मुस्कानले पत्थरलाई पनि पगाल्न
सक्छ।
पार्वतीको अनुभबले भन्छ, जीवनमा रिस्क लिने हो भने सफलता मिल्छ। 'नत्र त
नयाँ कुरा गर्नै सकिँदैन।' नङमा रातो नेल पोलिस पोतिएका औंलाहरूले कफिको कप
उठाउँदै राइले भनिन्, 'मान्छेको जीवन त्यत्ति सजिलै कहाँ पाइएको हो र ?'
बेलाबेला आफ्नै जीवन उनलाई सपना जस्तो लाग्छ। एउटा कुरा सोच्दा अर्कै
भैदिन्छ। एकातिर जान खोज्दा अर्कैतिर पुगिन्छ। जहाँ पुगे पनि हार नखाने
बानी छ उनको। 'संघर्ष जारी राखे अवश्यै जित हुन्छ।' यसोभन्दा उनको मुहार
उज्यालो देखियो। त्यति बेलासम्म कफीको चौथो कप रित्तिइसकेको थियो।
तपाईंको स्वभाव कस्तो छ ?
मिलनसार, हँसिलो, फरासिलो।
ब्वाइफ्रेन्ड छ ?
मेरो काम नै मेरो ब्वाइफ्रेन्ड हो।
कसैसँग चक्कर चलेको छैन ?
आफ्नो कामबाहेक कसैसँग छैन।
विवाह कहिले गर्ने ?
विवाहितहरूले झगडा गरेको देख्दा नगरौं कि जस्तो लाग्छ।
आफ्नो कुन अंग मनपर्छ ?
चिउँडो।
पुरुषको कुन अंग मनपर्छ ?
अंगभन्दा पनि व्यक्तित्व मनपर्छ।
व्रत बस्नुहुन्छ ?
बस्छु।
केका लागि ?
माया गर्ने, राम्रो बर पाऊँ भनेर।
पहिलो पारिश्रमिक
२० हजार -सोल्टी क्यासिनोले आयोजना गरेको नृत्यमा दोस्रो भएबापत)।
निरन्तर चौबीसै घण्टा के गर्न सक्नुहुन्छ ?
नाच्न।
नाच्न छोडेको दिन ?
यो संसार त्याग्छु होला।
झोलामा कुन सामान छुट्दैन ?
पर्स, मोबाइल र चार्जर।
पर्समा कति पैसा बोक्नुहुन्छ ?
२-३ हजार।
ज्योतिषलाई हात हेराउनुहुन्छ ?
कहिलेकाहीँ।
केमा रुचि छ ?
खाना पकाउन।
सपना देख्नुहुन्छ ?
देख्छु, हिरोसँग फिल्म खेलेको, नाचेको, कुनै बेला भूतले लखेटेको।
मनपर्ने ग्याजेट
सामसुङ ग्यालेक्सी एसफोर।
मनपर्ने कलाकार
सारंगा, करिश्मा तथा रेखा।
लक्ष्य
नृत्यसम्बन्धी स्कुल खोल्ने।
.jpg)
.jpg)
