Saturday, February 15, 2014

हेपिएका नानीहरुको जीवन फूलाउँदै सविता

३ फागनु, काठमाडौं । पुरानो सिनामंगल सेतो घर नजिकै विशेष प्रकृतिको विशेष स्कूल तथा पुनस्र्थापना केन्द्र छ । जहाँ भेटिन्छिन् बौद्धिक अपाङ्गता तथा ‘अटिजम’ भएका बावाबालिका स्यहार्दै गरेकी एक युवती । समाजशास्त्र तथा मानवशास्त्रमा स्नातकोत्तर गर्दै गरेकी सविता उप्रेती अपाङ्गता भएका ३४ जना बालवालिकाहरुको स्याहारसुसार मात्र गर्दिनन्, उनी शिक्षिका, विद्यालय सञ्चालिका र बालबालिकाकी खास अभिभावक पनि हुन् ।


‘लाऊँ लाऊँ खाऊँ खाउँ’ को २६ वर्षे भर्भराउँदो जवानीमा शारीरिक रुपमा अशक्त, मानसिक हिसावले अस्वभाविक, सघन बौद्धिक अपाङ्गता भएका बालबालिका स्याहार्दै उनको दिन बित्छ । तर उनको अनुहारमा किञ्चित झन्झट, दुःख र निराशाका रेखा भेटिँदैनन्, बरु खुसी र हँसिली देखिन्छिन् । समाजमा हेयभावले हेरिएका, परिवारको उपेक्षाको पात्र बनेका, अभागी कर्म भएका भनिने र पारिवारिक ममता नपाएर दुःखदायी जीवन व्यतित गरिरहेका निर्दोष र निष्कपट बालबालिका सम्हाल्न र तिनको असली अभिभावकत्व निभाउन पाएकोमा उनी दङ्ग छिन् ।
पाँच वर्ष अघि राष्ट्रिय अपाङ्ग कोषको जागिर खाँदै पढ्दै गर्दा जीवनका लक्ष्य अनेक थिए । अचानक एकदिन फोहरको डङ्गुरमा फालिएको पुस्तकमा अक्षर चिन्ने कोशिस गरिरहेको अवोध बालक देखेर उनी अचम्मित मात्र भईनन् जीवनलाई तीनै बौद्धिक अपाङ्गता भएका बालवालिका प्रति समर्पित गर्ने निर्णय पनि गरिन् ।
उनीहरुकै लागि ‘केही गर्ने’ र योगदान दिने सोच बनाएर जीवनको बाटो बदलेकी उनले कष्टकर र पट्यारलाग्दो काममा किन लागिन् र बौद्धिक अपाङ्गताको क्षेत्रमै केही गर्ने सोच कसरी राखिन् त ? ‘समाजमा आफ्नो भूमिका खोज्ने होइन देखाउने हो, शारीरिक अपाङ्गता भएकाले त जीवनमा धेरै गर्न सक्छन् भने हामी सवलाङ्गहरुले किन सक्दैनौँ ?’ उनी निर्धक्क भन्छिन् ।
‘मानिस जन्मँदा सबै उस्तै प्रकृतिले जन्मने हो, भगवानले सवैलाई सबै चिज बराबर दिएकै छन्, तर आफुसँग भएको क्षमतालाई फरकरुमा उपयोग गर्नुपर्छ, यो क्षेत्रमा लाग्न पाएकोमा गर्वको अनुभूति हुन्छ ।’ उनी मुस्कुराउँदै बताउँछिन् ।
आफुलाई राम्रो र उत्कृष्ट देखाउँदै समाजमा अब्बल सावित गर्न सम्पत्ति कमाउने होडबाजी चलेको छ । पैसा कमाउन जेसुकै गर्न पछि नपर्ने आजको समाजमा जागिर छाडेर समाजसेवामा होमिने विरलै मानिस भेटिएलान् तर उनी पारिवारकोसमेत माया नपाई साङ्लोमा बाँधिएर कैदीजस्तो अमानवीय र कष्टकर जीवन बाँचिरहेका बालबालिकालाई जीवनको रङ्ग देखाँउदै बाँच्ने ढङ्ग सिकाउने र सङ्घर्षको पाइला चाल्न ‘ताते’ गराउँछिन् । तिनको जीवनको सहारा बनेकी छन् ।
मनकारी हातहरुले दिएको ‘मुठ्ठी चामल’ सरहको सहयोग जम्मा गरेर ‘शीत उभाउँदै घैला भर्दै’ तथा कहिल्यै सहकारीबाटसमेत ऋण काढेर विशेष बालाबालिकाको स्याहारमा रातोदिन मरिमेट्दैछिन् उनी । दुई वर्षअघि डिभी परेर अमेरिका जान पाएको अवसरसमेत लत्याएर तिनै बालबालिकाको अनुहारमा आफ्नो समृद्ध भविष्य खोज्दैछिन् उनी । आफ्नो उद्देश्यमा दृढनिश्चयी सविता सबैका लागि उदाहरणीय बन्दैछिन् ।
सपना सजाउँदै समाजमा ‘ठूलो मान्छे’ बन्ने अठोटका साथ १४ चौध वर्षअघि दोलखाको नाम्दुबाट राजधानी भित्रँदै गर्दा उनीसँग सपनाका चाङ् थिए । संघर्षका दौरानमा उनले धेरैक्षेत्रमा सफलता हात पारिन् पनि । जीवनमा कहिल्यै पछाडि र्फकनु हेर्नु परेन । सदैव अघि बढी रहिन् । केही वर्ष निजी स्कूलमा अध्यापन गरिन् । राष्ट्रिय अपाङ्ग कोषमा अधिकृतको जागिर पनि खाइन् । अमेरिका जाने भिजा पनि मिल्यो । जीवनमा सम्भावनाका बाटाहरु छरपष्ट भेटिए तर उनले लक्ष्य जसलाई बनाइन र पूर्तिका लागि जोखिम उठाईन् त्यसैले सवैभन्दा बढी सन्तुष्टी मिल्यो । ‘मरेर केही लैजान नमिल्ने बताउँदै उनी भन्छिन्, ‘आफ्ना लागि त जो पनि बाँचेकै छ नि समाजका लागि केही गर्नुपर्नु पर्छ ।’
उप्रेती परिवारकी पढेलेखेकी माईली छोरी । विहावारी गरेर घर सम्हाल्नुपर्ने समयमा बौद्धिक अपांगता भएका सघन पकृतिका बच्चा सम्हाल्दै उनीहरुको जीवन सहज बनाएर आफ्नो जीवनप्रति उदाशीन देखिएकीमा आमावावु पनि दुःखी छैनन् । उल्टै आमा विहानदेखि वेलुकासम्म सँगै बसेर सघाउछिन् । आमाछोरी साथीजस्तै देखिन्छन् । दुवै जुट्छन् बालबालिका स्याहार्न । दाजुभाइले पनि साथ दिएका छन् । बाबुले पनि वेलाबखत सहयोग जुटाईदिन्छन् । दह्रो पारिवारिक साथ पाएकी छिन्, उनले ।
केही दिनअघि मात्रै उनको केन्द्रमा एकजना अटिजम भएका बालक भर्ना भएका छन् । ती बच्चालाई उनकी आमाले मरोस् भनेर भिरबाट लडाउने प्रयत्न गरिछन् । उनका काकाले उद्धार गरेर केन्द्रमा ल्याइदिएका हुन् । आमाले मार्न खोजेपछि त्यस्ता बालाबालिकाको बास्तविक संरक्षणकर्ता को हो त ? विशेष प्रकृतिका बालबालिकाहरुलाई कसले स्याहार्ने ?, तिनका पालनकर्ता को हो ? कसले हेरिदिन्छ तिनीहरुलाई ? अपाङ्गता हुनु अपराध वा पूर्वजन्मको फल नै हो त ? उनी प्रश्न गर्छिन् ।

उनीहरुलाई नयाँ जीवन दिँदै संसार चिनाउन पाएकोमा सन्तोषको श्वास फेर्छिन् । उनको गुनासो छ,अपाङ्गता भएका बालबालिकालाई परिवारलेसमेत उपेक्षा गरेकोमा र राज्यले पनि त्यस्ता केही नगरेकोमा । अपाङ्गता भएर असहज जीवन बाँच्न विवश विशेष बालबालिकाको लागि पाठ्यक्रमसमेत नभएकोमा उनी निराश छिन् ।
उनले अटिजम भएका बालबालिकाहरुलाई आवश्यक साईकोथेरापीसहितको उपचार, स्याहार र आवश्यक शिक्षाका लागि भारतबाट विशेष तालिम पनि लिएकी छिन् । उनको केन्द्रमा अटिजम तथा बौद्धिक अपाङ्गता भएका बालवालिकालाई विशेष स्याहारको व्यवस्था छ । विशेष उपचार गरेपछि बालबालिकाको जीवन सहजमात्र भएको छैन, पुर्नजन्मै पाएका छन् ।
केन्द्रमा ठूला घरानियाका देखि आधारभूततहका अनाथ र अभिभावक नभएकाले पनि आश्रय पाएका छन् । उनी हालैमात्र इजरायलको जेरुसेलमा भएको विशेष शिक्षासम्बन्धी २५ दिने गोष्ठीमा सहभागी भएर आइन् । एसिया र अफिकाका विभिन्न मुलुकका विशेष बालबालिकाहरुसँग काम गरेका प्रतिनिधिसँग घुलमिल हुने र ती देशका विशेष वालबालिकाको वस्तुगत अवस्था, गतिविधि र अनुभवहरुसँग साक्षत्कार हुने अवसर पनि मिल्यो । अन्य देशको तुलनामा नेपालका बौद्धिक अपाङ्गता भएका बालबालिकालाई राज्यले गर्नुपर्ने उत्तरदायित्व बहन नगरेकोमा उनको मन कुँडिएको छ ।
उनको संस्था नेपालको एकमात्र अटिजम उपचार केन्द्र पनि हो । यस केन्द्रले बौद्धिक अपांगता भएर अमानवीय जीवन बिताइरहेका तथा परिवारको हेयको पात्र बनेका बालबालिकालाई नवजीवन प्रदान गर्दछ । विभिन्न उपचार पद्धतीमार्फत उनीहरुको जीवन थप सहज बनाउने उनको प्रयास जारी छ । बौद्धिक अपाङ्गता भएका बालबालिकाले अन्य नागरिकसरह बाँच्न पाउने अवस्थाको प्रत्याभूति गराइदिएकोमा सविता उपे्रती प्रशंसनीय मात्र छैनन् उहादरणीय पनि छिन् । स्यावास् सविता !

Beautiful Red And Green Nail Art Tutorial With Detailed Steps

Red and green colors are very popular in the Indian culture. You will see their use in traditional occasions and also in bridal wear. These colors are also popular in the Muslim culture. Other than this, we often like floral prints for our party wear or summer clothes. To match all those red and green outfits, you may want to give a shot at trying a red and green nail art.


Today I will show you one of my personal favorite red and green nail arts. This is a rose nail art tutorial where I will use the colors red and green in such a way that this design will suit almost all sorts of red and green outfits. Roses look ravishing on the nails and they are not difficult to draw up too. This tutorial will explain how you can come up with a lovely rose nail art set in two bright and bold colors viz. red and green. You can wear this nail art with your lehengas or georgette saris when going for a wedding party. You can also wear this nail art when going out for shopping on a summer day with your friends.

Things required:
  • Base coat (optional)
  • White nail polish
  • Light blue nail polish
  • Acrylic colors in red, dark forest green and light green
  • A nail art brush
  • Transparent polish
Step 1:
acrylic colors
Use a base coat to protect your nails from acrylic colors or chipping. Now use a layer of white nail polish. This will make the base more opaque. The base coat gives extra strength to your nails. So if your nails are prone to chipping or breaking, you should never miss out on a good quality base coat. Let the white nail polish dry completely.

Step 2:

 light blue colored nail polish
Now use at least 2 nice layers of a light blue colored nail polish. Let it dry completely before we move on to drawing the design.

Step 3:

nail art brush
Drawing up some roses may seem very difficult but in reality it is actually very easy. Drawing roses is easier than drawing up one stroke nail art flowers. Take your nail art brush and red acrylic paint in a palette. Now draw up curved half circular lines, one overlapping the other. Refer to the picture below. With one or two trial practices, this design will become very easy to do. You can practice on a plain sheet of paper before trying on your nails.

Step 4:

 dark green acrylic color
Now take dark green acrylic color and your nail art brush. Make some curved small droplet-like structures. Also, make some 3 leaf patterns. Refer to the picture below. I have done a similar rose and similar patterns for my thumb too.

Step 5:

 light green color
To give this design a more realistic look, I have used a bit of light green color over the dark green color. This will give the whole design a 3D effect.

Step 6:

 beautiful design
Now let the whole design dry completely. When it is properly dried, use 2 coats of a good quality top coat to seal in this beautiful design. It should look something like below.

It is not just pretty but will go with almost all types of outfits be it party wear, traditional saris or salwar suits. You can also wear this with floral print, simple kurtis to complete your look. If you like wearing shorts and skirts, then you can wear a nail art like this one with bright colored shorts or skirts. Hope you enjoyed this red and green rose nail art tutorial and will definitely give this a try. Don’t forget to share how it turned out with us!

Mango with Ice cream smoothie

We all known that mangoes are the king of fruits, Now it is the season of mangoes. Mangoes are not only tasty but also very good for health. The sweet and juicy of mango pulp is loved by every one. Mangoes offers several health and skin benefits.. In this post I am going to explain how to prepare Mango Ice cream smoothie...


Ingredients Required :

Mangoes: 5-6
cold Milk: 1/2
Sugar 6-7 tb spoon (Depending on the no. of mangoes)
vanilla ice cream: 2 scoops
water if required

How to Prepare :

1. Remove the peel of the mangoes and cut into small pieces
2. Blend the mango pieces in the grinder
3. Now add the sugar in that and again blend that for one minute.
4. Now take the blended mango juice into a bowl and add cold milk in that.
5. Lastly mix vanilla ice cream in that.

Now cool cool Mango Ice cream smoothie is ready....

Top 10 Fat Burning Tips

 

Triggering your body fat is not difficult task.While you are doing physical activities daily, particular areas such as waist,thighs,hip,underarm skin may remain fat because of food you are choosing.Whether you are participating in physical activities or not below tips will helps you to burn fat.I will suggest you body transformation tips that will help you to burn unwanted fat in your body.


Top Fat Burning Tips:

Green tea: Sip two cups of green tea everyday will help you to burn fat and also reduce risk of cancer.Green tea is rich in catechins which helps to promote your metabolism and speeding up the brain chemicals.
                                     

Fill your body with proteins: To get desired lean body better to eat 3 ounces of lean meat,egg white,nuts,prefer low fat yoghurt.Better to add this for every meal in a day.Protein rich food will help you stay longer duration and control food cravings.
                                      
Eatless but don't starve: If you want to loose fat instead of skipping meal,eat at regular intervals.so better to plan 6 meals in a day.Every meal should consist of a palm-sized protein source with a palm-sized carbohydrate source.A fist sized portion of vegetables.one tablespoon of condiment.
                                                

Try low GI food: Add low GI food in your diet. It helps to burn fat quickly. Note you are cutting only bad carbohydrates to achieve great fat burning results.
                                     
Healthy fats: Choose a diet good in fat.It will helps you to burn fat quickly.Consuming monounsaturated fat such as avocados,walnuts,olives etc...not only reduce your bad cholesterol and also helps you to burn fat quickly.
                                         

Drink Plenty of water: Drinking plenty of water is good for health and also helps to reduce fat.Suggest you consume 6-8 glasses a day.Cold water changes the body internal temperature.As your body works to heat it, increase in metabolic rate and more calories burned.
                                       
Avoid sugar: If you want burn body fat strictly avoid sugar.Replace sugar with healthy sweet options like veggies,proteins,cinnamon etc...Cinnamon helps you to stabilize blood sugar levels and burn fat.
                                           

Choose solids rather than juices: Choose apple rather than apple juice.Even juices are good for health but they are not choice if fat burning goal is in your mind.Having fruit is more beneficial than juice.Fruit help you to fill up more efficiently.
                                      

Add fish in your diet: Most of the fishes are good source of omega-3 fatty acids.Which helps you in so many ways.It helps you to maintain your heart healthier and helps to burn fat quickly.Salmon is rich source of omega-3 fatty acids among all other fish.But don't choose farmed salmon it may increase the risk of cancer.Except this almost all fish are good for health and helps to burn fat quickly.
                                   


Sleep well: Sufficient sleep is very helpful to burn fat quickly and easily.Improper sleep may alter your hormone production that can cause belly fat.It can ruins entire effort you put on to burn fat.

                                   

Friday, February 14, 2014

प्रेमीले पति बनेपछि माया गर्न कन्जुस गर्छन्

बैंकर्स वर्षा श्रेष्ठ भन्छिन्-माया जति बाँड्यो त्यति बढ्छ

२ फागुन, काठमाडौं । भनिन्छ, युवाहरु भन्दा युवतीहरु मायामा बढी गम्भीर हुन्छन् । प्रेमीप्रति पूर्ण समर्पित हुँदा पनि कति प्रेमिकाले चोट ब्यहोर्नुपर्छ । प्रेमिकाको सोझोपनको फाइदा प्रेमीले गलत फाइदा लिएर मन भाँच्ने गरेका छन् । त्यसो त केटीहरु पनि यो मामिलामा अचेल कम छैनन् ।

युवाहरु मन परेकी युवतीलाई आफ्नी बनाउन जस्तोसुकै उपाय अपनाउन पछि पर्दैनन् । देखावटी माया गर्ने, सहयोग गर्ने, हरेक गतिविधिमा चासो दिने र डेटका नाममा घुमाउन लैजाने गर्छन् ।
प्रेमसम्बन्धलाई विवाहमा परिणत गरेपछि पनि प्रेमिकाहरुले अविवाहित हुँदाको जस्तै मायाको अपेक्षा गरेका हुन्छन् । विवाहबन्धनमा बाँधिइसकेपछि पहिलेको जस्तै माया प्रेम खोज्दा धेरै सम्बन्धहरु दुःखद हुने गरेका छन् ।
विवाह अघि प्रेमीबाट प्रेमिकाले जुन मायाँ, सद्भाव र सहयोग पाएका हुन्छन्, त्यो कुरा विवाहपछि पनि निरन्तरता हुने कुरा भ्रममात्र हुनसक्छ । प्रेमका बेला प्र्रेमिकामा पूरै समर्पित हुन तयार हुने प्रेमीहरु विवाह भएपछि पूरै परिवर्तन हुने बैंकर्स वर्षा श्रेष्ठको अनुभव छ ।
क्लिन इनर्जी डेभलपमेन्ट बैंककी डेपुटी चिफ वर्षा श्रेष्ठ अफेयर्सका बेलामा पुरुष जुनरुपमा देखिन्छन्, विवाहपछि पूरै बद्लने गरेको बताउँछिन् । प्रेममा पर्दा आफूलाई आकषिर्त गर्न अभय श्रेष्ठले जस्तो व्यवहार गर्थे, विवाहपछि उनीबाट त्यस्तो व्यवहार नपाएको वर्षाको अनुभव छ ।
 यस्तो छ वर्षाको प्रेमकहानी
मेरा पति अभय श्रेष्ठ माइला दाइका मिल्ने साथी हुनुहुन्थ्यो । कक्षा ८ मा पढ्दा उहाँ पहिलो पटक दाइसँग हामी बसे ठाउँ आउनुभएको थियो । पहिलो भेटमै उहाँले मलाई पराउनुभएछ । पहिलो भेटमै मलाइ मन पराएपछि उहाँ नियमितरुपमा हाम्रोमा आउन थाल्नुभयो ।
मेरा बुवा होमबहादुर श्रेष्ठ गृहमन्त्री भइसकेको मान्छे, उहाँलाई अनुशासित व्यक्ति मन पथ्र्यो । उहाँले हामीलाई अनुशासिस हुन सिकाउनुभयो । बुवाको इज्जत र मायालाई सम्मान गर्दै हामी अनुशासनमा बस्थ्यौं । त्यहीकारण अभयलाई त्यो बेला वास्ता गरेकी थिइन । उहाँ म भन्दा ३ ब्याज सिनियर हुनुहुन्थ्यो ।
अभय पहिलो पटक आउँदा हामी मन्त्री क्वाटरमा बस्थ्यौं । उहाँले मलाइ देख्दा भर्खरै नुहाएर बाहिर निस्किएकी थिएँ । हाम्रो माया बसेपछि उहाँले भन्नुयो, ‘पहिलो भेटमै मेरो नजरमा तिमी परिसकेकी थियौ ।’
उहाँ दाईसँग आइरहनुहुन्थ्यो । उहाँको भित्री मनसाय मलाई फकाउने रहेछ, त्यही भएर उहाँ नियमित आउने गर्नुहुन्थ्यो । मैले मतलबै गरेकी थिइन । नियमित आउन थालेपछि उहाँ पनि हाम्रो परिवारको सदस्यजस्तो बन्नुभयो । निरन्तर भेट भएपछि म पनि उहाँसँग नजिकिन थालेँ । उहाँले मलाई आकषिर्त गर्न मेरो विषयमा चासो दिने, पढाईबारे सोध्ने र राम्रो रिजल्ट आउँदा खुशी बन्नुहुन्थ्यो ।
क्याम्पस पढ्न थालेपछि मैले पनि उहाँलाई मन पराउन थालेँ । त्यहीबेला मेरो दाइ अमेरिका जानुभयो । दाइ अमेरिका गएपछि मलाई सघाउने बहानामा उहाँलाई मेरो घरमा आउन सजिलो भयो । कतै जाँदा पुर्‍याइदिने, घरमा ल्याइदिने क्रमसँगै हामी एकअर्कामा नजिकियौं ।
मलाई सहयोग गर्ने भएकाले होला सायद मेरो परिवारमा उहाँ गुड ब्वाई बन्नुभयो । दाइ अमेरिका गएपछि उहाँले हाम्रो परिवारलाई धेरै सहयोग गर्नुभयो । तर, त्यो सबै मलाई आकषिर्त गर्न रहेछ ।
विवाह अघि मेरा पतिले मात्र नभइ सबै युवाहरुले अरुभन्दा राम्रो देखाउन खोज्छन् । विवाहपछि त्यो व्यवहार पाइँदैन । मलाई आकषिर्त गर्न मन्दिर गएर देउता ढोग्ने मान्छे अहिले मन्दिर जान कर गर्दा पनि मान्नुहुन्न । गइहाले पनि गाडीबाट ओर्लिनुहुन्न । कति मन्दिर जानुपर्ने, भगवान म यहीँ छँदै छु नि मलाई पुजा गरे भइहाल्यो नि भन्नुहुन्छ ।
विवाहअघि मेरो तारिफ गरेर नथाक्ने उहाँले विवाहपछि एक पटक पनि वर्षा तिमी राम्री छौ भन्नुभएको छैन । कहिलेकाहीँ सोध्दा तिमी सधै राम्री छौ भनेर टार्नुहुन्छ । मनैबाट वर्षा तिमी राम्री देखिएकी छौ भन्नुभएको छैन् ।
barsha 1 (4)म पहिलेदेखि नै बुवा आमाले सिफारिस नगरेकोसँग विवाह नगर्ने अडानमा थिएँ । दाइ र दिदीहरुको विवाह पनि बुवाआमाले रोजेर गरिदिनुभएको थियो । घर परिवारबाट उहाँलाई राम्रो मान्छे भन्न थालेपछि पनि म उहाँप्रति आकषिर्त भएकी थिएँ । मेरो विवाहको लागि धेरै ठाउँबाट कुरा आउँदा उहाँलाई रिस उठ्थ्यो रे ।
मलाई कक्षा ८ पढ्दादेखि पछ्याउन थाल्नुभएको उहाँलाई क्याम्पस पुगेपछिमात्र मन पराउन थालेकी थिएँ । उहाँ हेन्डसम देखिनुहन्थ्यो, त्यसैले मेरो मन विस्तारै पग्लियो । मैले मन पराएको बुझेपछि उहाँले मलाई आई लाइक यू जस्ता संकेत दिन थाल्नुभयो । मैले सबै संकेतको जवाफ नदिए पनि एसएस भन्ने गर्थेँ ।
उहाँसँग प्रेम बढेपछि उहाँ मेरो घरमा आइदिएर मेरै काखमा बसिदिए हुन्थ्यो भन्ने लाग्न थाल्यो । मेरो विवाह १९९५ डिसेम्बरमा भयो । मैले कक्षा ८ मा पढेको १९७४ तिर हो । उहाँले मलाई पछ्याएको १० वर्ष भइसकेको थियो । मैले मन पराउन थालेपछि हामी गोदावरी घुम्न जान्थ्यौं । एकचोटी उहाँले मलाई मोटरसाइकल पनि सिकाउनु भयो । एग्रेसिभ भएर उहाँसँग नहिँडे पनि कहिलेकाहीँ हामी सिनेमा हेर्न जान्थ्यौं ।
उहाँ सुनचाँदी व्यवसायीको छोरा हुनुहुन्थ्यो । बुवालाई आफ्नो व्यवसायमा सघाउनुहुन्थ्यो । अहिले पनि उहाँ एजेन्सी चलाउनुहुन्छ । उहाँको नाम अभय भएकाले मैले पहिलो पटक ए लेखेको लकेट किनेर गिफ्ट गरेकी थिएँ । तर, इगो भएको मान्छे, उहाँले बी भएको लकेट बनाएर गिफ्ट गर्नुभयो ।
फोन गर्दा उहाँको परिवारले थाहा पाउने डरले फोनलाई कभर गरेर ‘हेलो अभय हुनुहुन्छ’ भन्थेँ । माया बसेपछि मुख हेरौं, कुरा गरौं लागिरहन्थ्यो । उहाँको परिवार पनि मलाई मन पराएको थाहा पाएपछि विवाहका लागि तयार हुनुभयो । मेरो परिवार पनि अभयसँग विवाह गरिदिन तयार थियो । हामीले दुबै परिवारको स्विकृतिमा विवाह गरेका हौं ।
त्यति बेला उहाँ बुद्धिमानी, सहयोगी, स्मार्ट, कुरा बुझ्ने र मलाई सम्मान गर्ने भएकाले म आकषिर्त भएकी थिएँ । विवाह गरिसकेपछि पुरुषलाई मेरै छेउमै छ नि, ऊ मेरै त हो नि भन्ने हुँदो रहेछ । हामी महिलालाई राम्रो पत्नी र कुशल गृहिणी बन्ने चिन्ताले पिरोल्दो रहेछ ।
विवाहअघि उहाँ मलाई खुशी पार्ने ध्याउन्नमा देखिनुहुन्थ्यो । विवाहपछि ठिक उल्टो मैले उहाँलाई जसरी पनि खुसी खुसी पार्ने ध्याउन्नमा हुन्छु । सबै लोग्ने मान्छे एउटै हुन्छन भन्दिन् । एउटा कुरा के पक्का हो भने लोग्ने मान्छेले अफेयर्सका बेलामा जुन माया र व्यवहार देखाउँछन्, त्यो विवाहपछि हुँदैन । प्रेम गरेका युवतीहरुले यो बुझ्नु पर्छ कि विवाहअघि प्रेमीले जस्तो व्यवहार गरिरहेको छ, त्यो विवाह पछि निरन्तर रहँदैन ।
अहिले  प्रेम गर्न सजिलो
त्यो बेला लभ गर्ने कुराले सातो जान्थ्यो । समाज परिवर्तन भएकाले अहिलेका युवा युवतीताई लभ गरेर हिँड्न डर छैन् । समाजले के भन्ला ?, बाबुआमाले मान्लान् की नमान्लान् भन्ने डरैडर हुन्थ्यो । अहिलेजस्तो हात हातमा मोबाइल थिएन । फोन गर्न पनि कठिन थियो ।
त्यो बेला हामी अति सिरियस थियौं । एउटा केटासँग लभ गरेपछि त्यसैसँग विवाह गर्नुपर्ने विश्वास थियो । अहिलेका केटाले फेरी फेरी केटी घुमाएको देखिन्छ । केटी पनि केटा फेर्दै हिँड्न लाज मान्न छोडेका छन् ।
अफेयरमा प्रेमी प्रे्रमिकाले गरेका सबै कुरा राम्रो लाग्छन् । उसले राम्रो नगरेका काम र कुरा पनि राम्रो नजरले हेरिन्छ । लोग्ने स्वास्नी भएपछि त्यस्तो हुन्नरहेछ, जे गरेपनि नराम्रो लाग्ने । अहिले मेरो लोग्नेले यस्तो भन्यो, गाली गर्‍यो, टाठो बोल्यो, पहिला यस्तो व्यवहार गथ्र्यो, अहिले यस्तो व्यवहार गर्न थाल्यो भनेर पिर लाग्ने रहेछ ।
विवाह गर्नुभन्दा पहिला उहाँ रिसाउनुहुन्छ भन्ने पनि थाहा थिएन् । विवाह पछि उहाँ रिसाउँदा मेरो मन निकै रुन्थ्यो, खुब चित्त दुख्थ्यो । लभम्यारिज गरेकी माइतमा गएर कुरा गर्नपनि लाज हुन्थ्यो । मलाई मेरो लोग्नेले सधै मायाँ गरिरहोस् जस्तो लाग्छ । सधैं वर्षु भनेर बोलाएको सुन्न मन लाग्छ, आज यहाँ जाउँ, यसो गरौं भनिदिए हुन्थ्यो जस्तो लाग्छ ।
Barsha-shrestha
विवाह गरेको केही दिनमा खिचिएको फोटो
मेरो लोग्ने झर्किने रिसाउने, म जहिले पनि मिठो बोल्ने, सबैलाई मान्ने, सबैलाई खुसी बनाउने मान्छे । पति र मेरो बानी उल्टो छ । मलाई सहने बानी लागेको थियो । मैले लोग्नेले झगडा गरेपनि म रिसाउनुहुन्न भनेर बुवाआमाबाट सिकेकी थिएँ ।
१० वर्षपछि कस्तो अनुभव भइरहेको छ भने उहाँ पनि धेरै परिवर्तन भइसक्नु भएको छ । उहाँले अहिले जे कुरा पनि बुझ्न थाल्नुभएको छ । माया पनि बढ्दै गइरहेको छ । मलाई लाग्छ जति उमेर ढल्किदै जान्छ, उहाको माया पनि बढेर अफेयर्स चल्दाको बेलामा जस्तै हुन्छ ।
चुरोट खाने नराम्रो बानी
उहाँको चुरोट खाने बानी मलाई मन पर्दैन । उहाँले चुरोट नखाइदिएहुन्थ्यो । उहाँ कम बोल्नुहुन्छ, धेरै बोलिदिए हुन्थ्यो जस्तो लाग्छ । मसँग पहिलाको जस्तै कुरा गरिदिऐ हुन्थ्यो भन्ने लाग्छ । सबै मान्छे मायाको भोको हुन्छ ।
सफल दाम्पत्यजीवन विताउन दुबैजनाको मन सफा हुनुपर्छ । जहिले पनि एकले अर्कालाई माया र रेस्पेक्ट गर्नुपर्छ । अहिले विदेशमा भन्दा यहाँ डिभोर्सका केशहरु बढेका छन् । छोरीको विवाह गरिदिन डर लाग्छ । मेरो छोरीको कसैसँग अफेयर्स छैन । उसलाई विवाहको कुरा गर्दा, म मण्डपमा बसिदिन्छु ममी विवाह गरिदिनुस् भन्छे । तर, मलाई केमा डर छ भने भोलि लोग्ने स्वास्नीमा कुरा नमिलेर डिभर्स त हुने हैन ।
प्रेम विवाहमा अपेक्षा बढी हुने भएकाले पनि डिभर्स हुने गर्छ । अफेयर चल्दासम्म त दुबै जनाले एकले अर्कालाई रेस्पेक्ट गर्ने, भनेको पुर्‍याइदिने गर्छन् । विवाहपछि त्यो हुँदैन्, अनि कुरा मिल्दैन र डिभोर्स हुन्छ ।
 प्रेमीको यादले अमेरिकाबाट फर्कें
अफेयर्सका बेला म अमेरिकामा ३ महिनाको लागि बुवाआमासँग गएकी थिएँ । त्यो बेला इन्टरनेट सुविधा थिएन । उहाँ मेरो घरमा आउने, कोठमामा जाने, झ्याल खोल्ने गर्नुहुन्थ्यो रे । मलाई निकै मिस गर्नुहुन्थ्यो रे, मैले पनि मिस गरिरहेकी थिएँ । दुबैजनाले चिठी आदानप्रदान गथ्र्यौं । त्यो चिठी आउने आश हुन्थ्यो । मैले त्यहाँ पढ्न सुरु गरेर पनि उहाँको मायाँले तानेर फर्किहालेँ ।
अहिले मेरो लागि पतिमात्र सबै होइन । सासु, ससुरा, छोराछोरी, इष्टमित्र र व्यवसाय सबैलाई समय दिनुपर्छ । १४ फेब्रुअरी भ्यालेन्टाइन डे । यो दिन मैले सबै साथीलाई हृयाप्पी भ्यालेन्टाइन डे म्यासेज पठाउँछु । म्यासेज पाउँदा कतिपयलाई वर्षाले अहिले पनि मलाई मन पराउँदीरहेछ, आइ लभ यु भन्यो भन्ने हुने रहेछ । भेनाजुहरुलाई पनि भ्यालेन्टाइन डे, लभ यु भनेर पठाउने गर्छु । माया भन्ने चिज जति बाँड्यो बढ्ने रहेछ ।

गृह एमालेलाई दिँदा केही फरक पर्दैन : नेतृ कोइराला

२ फागुन, काठमाडौँ । कांग्रेसका शीर्ष नेताहरुले गृह मन्त्रालय एमालेलाई दिन नसकिने बताइरहेका बेला कांग्रेस नेतृ सुजाता कोइरालाले गृह एमालेलाई दिँदा फरक नपर्ने वताएकी छिन् ।

Sujata-Koirala
शुक्रवार बसेको व्यवस्थापिका संसदको बैठकपछि नेतृ कोइरालाले दोस्रो ठूलो दललाई सरकार बाहिर राख्न नहुने भन्दै गृह मन्त्रालय दिन कांग्रेस राजी हुनु पर्ने वताएकी हुन् । उनले गृह मन्त्रालय एमालेलाई दिएपनि ६ महिनाभित्रमा हुने स्थानिय निकायको निर्वाचनमा कुनै असर नपर्ने स्पष्ट पारिन् ।
उनले पार्टीको संगठन कमजोर भएको सन्देश जाने भन्दै गृहवारेको विवादमा अल्झिन नहुने वताइन् । उनले भनिन्,’स्थानीय निकायको निर्वाचनका लागि आफ्नो संगठन बलियो भए गृहमन्त्री एमालेको हुँदा केही फरक पर्दैन । संगठन कमजोर भएर नदिने कुरा गर्नुहुँदैन ।’

पोषराजले भने- अल्लारे पारामै लभ परेर विवाह गरियो

२ माघ काठमाडौं । यदि तपाईंले बाटोमा बसेर आफ्नो काममा हिँडिरहेकी युवतीलाई जिस्क्यााउनुभयो भने कस्तो जवाफ पाउनुहुन्छ ? चप्पल, झापड वा गाली हुन सक्छ । तर, व्यापार विज्ञ डा. पोषराज पाण्डे यस्ता भाग्यमानीमा पर्छन् । उनले जुन युवतीलाई बाटोमा बसेर जिस्क्याए, उनैसँग विवाह गर्न पुगे ।


भनिन्छ, प्रेममा कुनै सीमा रेखा हुँदैन । प्रेमले देश, जात, धर्म, वर्ग केही पनि भन्दैन । प्रेम भावनाबाट पलाउने हुँदा जुनसुकै समयमा जो कसैसँग पनि हुन सक्छ । प्रेममा बाँधिन एकापसमा आत्मीयता बढ्नु पर्छ । भारतीय युवती आरती शर्मासँग प्रेम सम्बन्धमा बाँधिएर कसरी विवाह हुन पुग्यो, पाण्डे आफ्नो प्रेम र विवाहबारे यसो भन्छन् ः
१९९० तिरको कुरा हो, मैले भारतको चण्डीगढस्थित पञ्जाब युनिभर्सिटीमा इकोनोमिक्स विषय अध्ययन गरिरहेको थिएँ । क्याम्पसमा केटी जिस्क्याउँदै हिँडिन्थ्यो । अल्लारे उमेरमा केटीहरुसँग जिस्किनु स्वाभाविक पनि हो ।
एकदिन म युनिभर्सिटीबाहिर बसिरहेका बेलामा केटीहरु हिँडिरहेको देखेँ । अनि उनीहरुलाई अल्लारे पारामा जिस्काएर हिँडें । जिस्क्याउँदासम्म थाहा थिएन, उनीहरु मेरै युनिभर्सिटीका विद्यार्थी हुन् भनेर । पछि थाहा भयो उनीहरु मेरै युनिभर्सिटीमा नै पढ्ने विद्यार्थी रहेछन् । उनीहरुमध्येकी थिइन् आरती शर्मा  ।
त्यतिबेला उनलाई जिस्क्याएर हिँडियोे, केही दिन भेट नै भएन । मैले त्यतिबेला जिस्क्याउँदा उनलाई मन पराएरभन्दा पनि अल्लारे पारामा जिस्क्याएको थिएँ । उनले जिस्काउँदा मलाई ‘नोट’ गरेकी रहिछन् । त्यसबेला कुनै प्रतिक्रिया जनाएकी  थिइनन् । पछि भेट हुँदा मलाई जिस्क्याउने केटा यहाँ रहेछ भन्ने लागेको थियो रे ।
सोही युनिभर्सिटीमा मेरो एकजना जुनियर साथी थियो । मैले जिस्क्याएकी केटी त जुनियर साथीको साथी रहिछन् । एक दिन म र ऊ लाइब्रेरीमा पढिरहेका थियौं । त्यो केेटी मेरो जुनियर साथीलाई भेट्न लाइब्रेरीमा आई । दुबैको देखादेख भयो । अनि उनीसँग औपचारिक चिनजान भयो । सम्पर्क बढ्दै गयो । विस्तारै एकले अर्कालाई मन पराउन थालिसकेका रहेछौं । एकदिन मैले विवाह प्रस्ताव राखें ।  उनले पनि स्विकारिन् ।
Posh-Raj-Pandee-(2)
म पढाइ सिध्याएर नेपाल फर्किएँ । त्यतिबेला अहिलेजस्तो सस्तो फोन सुविधा पनि थिएन । इन्टरनेटको सुविधा पनि थिएन । यसले गर्दा हाम्रो नियमित सम्पर्क भएन ।  फोनमा महिनाको १२/१५ सय रुपैयाँ खर्च हुन्थ्यो । साथै, हुलाकमार्फत् कार्ड  आदानप्रदान हुन्थ्यो । अहिले पनि ती कार्डहरु घरमा भेटिन्छन् ।
हाम्रो प्रेम अरुहरुको जस्तो ‘एक्साइटेड’ थिएन । भेट भयो, चिनजान भयो, मन परायौं, बुवाआमाले मागिदिनु भयो अनि विवाह गर्‍यौं । उनी इन्डियन हुन् । उनका बुवा रिटायर्ड आर्मी अफिसर हुनुहुन्छ ।
हाम्रो विवाह काठमाडौंमा नेपाली परम्पराअनुसार भएको हो । विवाहमा उनका बुवा, आमा, इष्टमित्रहरु यहाँ आउनुभएको थियो । मेरो घर पाल्पा भएपनि काठमाडौंबाट विवाह गरेको हुँ ।
हाम्रो दाम्पत्य जीवन राम्रोसँग चलिरहेको छ । उनी काठमाडौं मेडिकल कलेजमा पढाउँछिन् । विवाहपछि उनले बेलायतबाट पिएचडी गरिन् । हाम्रा दुई छोरा छन् ।
अन्तरदेशीय विवाह भएपनि हामीबीच राम्रो समझदारी छ । जुन देशको भएपनि समझदारी आफै कायम गर्ने कुरा हो । दुबैको संस्कार फरक भएपनि उनी नेपाली समाजमा घुलमिल भएर बस्न सकिन् । अहिले म नेपाली बोल्दा धेरै अंग्रेजी शब्द मिसाउने गर्छु, उनी नेपाली बोलिन् भने एउटा पनि हिन्दी र अंग्रेजी शब्द नमिसाई बोल्ने गर्छिन् ।
उनको परिवारमा बुवाले तिमी अंग्रेजी बोले पुरै अंग्रेजीमा बोल, हिन्दीमा बोले पुरै हिन्दी बोल भनेर सिकाउनुहुन्थ्यो रे । त्यसकै प्रभावले हुन सक्छ, उनी शुद्ध एउटै भाषा बोल्न रुचाउँछिन् ।

नेपालको दोस्रो जित, भुटान ५ विकेटले पराजित

थाइल्याण्डमा जारी एसीसी महिला प्रिमियर क्रिकेटको तेस्रो खेलमा नेपाल विजयी भएको छ । नेपालले भुटानलाई ५ विकेटले हराएको हो । १ सय ४ रनको सामान्य चुनौती नेपालले २६ ओभर २ बलमा ५ विकेट गुमाएर पूरा गर्‍यो ।



खराव सुरुवात गर्ने क्रममा १७ रन जोड्दा सुरुवातका ३ विकेट गुमाएको नेपालका लागि रुविना क्षेत्रीले अलराउण्ड प्रदर्शन गर्ने क्रममा अविजित रहँदै ३१ रन जोडेसँगै नेपालको जित सुनिश्चित भएको हो । त्यसैगरी, ममता थापाले २० रन बनाइन् ।

यसअघि टस जितेर पहिले फिल्डिङ गरेको नेपालले कसिलो बलिङ गर्ने क्रममा भुटानलाई १ सय ३ रनमै रोकेको थियो । भुटानले निर्धारित ४० ओभरमा ७ विकेट गुमाएर १ सय ३ रनमात्र बनाउन सक्यो ।

कसिलो बलिङ्ग गर्ने क्रममा सोनु खड्का र रुविना क्षेत्रीले २–२ तथा सीता मगर र रेखा रावलले समान १–१ विकेट लिए ।

यसअघि भएको पहिलो खेलमा इरानलाई २ सय २१ रनको फराकिलो अन्तरले हराएको नेपालले दोस्रो खेलमा आयोजक थाइल्याण्डसँग ८ विकेटको हार बेहोरेको थियो ।

एसीसीले पहिलो पटक ४० ओभरको ढाँचामा आयोजना गरेको प्रिमियर क्रिकेटमा एसियाका टेष्ट नखेल्ने ६ राष्ट्रहरु सहभागी छन् । शीर्ष दुई टिमले उपाधिका लागि फाइनल खेल्ने भएकाले फाइनल प्रवेशका लागि नेपाललाई अबका सबै खेलमा फराकिलो जित हात पार्नुपर्ने जरुरी छ ।

चौंथो खेलमा नेपालले आइतबार चीनको सामना गर्नेछ । त्यसैगरी, अन्तिम खेलमा नेपालको भिडन्त सोमबार चीरपरिचित प्रतिद्धन्द्धी हङकङसँग हुनेछ ।

स्याङ्जाको एक विद्यालयलाई कम्प्युटर तथा सौर्यवत्ती हस्तान्तरण

स्याङ्जा, फागुन २ गते । उत्तरपूर्वी स्याङ्जाको रापाकोट गाविसमा रहेको जन उच्चमाध्यमिक विद्यालयलाई रोटरी क्लब इन्टरनेसनल बेलायतले रु नौ लाख रुपैयाँ बराबरका पाँच थान कम्प्युटर, इन्टरनेट जडान उपकरण, सोलार प्यानल र ब्याट्री बिहीबार हस्तान्तरण गरेको छ ।


रोटरी क्लब अफ हिमालयन गोर्खा नेपाल र रोटरी क्लब इन्टरनेसनल बेलायतले संयुक्तरुपमा यहाँ एक कार्यक्रमको आयोजना गरी कम्प्युटर लगायतका सामग्री विद्यालयलाई हस्तान्तरण गरिएको विद्यालयका प्राचार्य तारापति पौडेलले जानकारी दिनुभयो  । कम्प्युटर तथा उपकरण हस्तान्तरण समारोहमा बोल्दै रोटरी क्लब इन्टरनेसनल बेलायतका एन्डी मोरिसनले यी सामग्रीको सही प्रयोग भएमा विद्यार्थीहरुमा स्वअध्ययन तथा अनुसन्धान गर्ने सीपको विकास हुने धारणा राख्नुभयो ।
विद्यालयका प्राचार्य पौडेलले तत्कालै विद्यालयमा इन्टरनेट जडान गरी सूचना प्रविधिसम्बन्धी कार्यक्रम सञ्चालन गर्ने प्रतिबद्धता जनाउनुभयो ।

यौनकर्मीको सङ्ख्या बढ्दै

सुर्खेत । जिल्लामा पछिल्लो छ महिनाको अवधिमा मात्रै झन्डै १५० यौन व्यवसायी महिलाको पहिचान भएको यहाँको एक गैरसरकारी संस्थाले जनाएको छ ।जिल्लामा एकीकृत एचआइभी र एड्स रोकथाम, हेरचाह र सहयोग कार्यक्रम सञ्चालन गर्दै आएको गैरसरकारी संस्था समाज जागरण केन्द्र (स्याक) नेपालले पछिल्लो छ महिनाको अवधिमा मात्रै जिल्लाका विभिन्न गाविस र नगरपालिकामा गरी १२० जना नयाँ यौन व्यवसायी महिलाको पहिचान भएको दाबी गरेको छ ।

पछिल्लो छ महिनाको नयाँ तथ्याङ्कअनुसार १२० जना नयाँ यौन व्यवसाय थपिएपछि जिल्लामा यौन व्यवसायीको सङ्ख्या ६१६ पुगेको एकीकृत एचआइभी र एड्स रोकथाम, हेरचाह र सहयोग कार्यक्रमका संयोजक चन्द्र विकले जानकारी दिनुभयो ।
उहाँले जिल्लामा यौन व्यवसायीको सङ्ख्या रहेक महिनामा थपिने गरेको दाबी गर्नुभयो । “हरेक महिना नयाँ यौन व्यवसायीको पहिचान हुने गरेको छ,” उहाँले भन्नुभयो, “कतिपय सहजै खुल्ने गरेका छन्, नखुल्नेको सङ्ख्या अझ धेरै छ ।”जिल्लाको एउटा नगरपालिकासहित विभिन्न गाविसका महिला यौन व्यवसायमा संलग्न रहेको संस्थाले जनाएको छ । वीरेन्द्रनगर नगरपालिका, घुमखहरे, सहारे, मालारानी, राकम, दहचौर, मैनतडा, मेहेलकुना, गुमी, रामघाट, दशरथपुर, लेखफर्सा, छिन्चु, जर्बुटा, लाटीकोइली, उत्तरगङगा, बिजौरा, गुठु, विद्यापुर, सालकोट, बाबियाचौर, आग्रीगाउँ, बजेडी चौर र घोरेटा गाविसमा यौनकर्मी महिला भेटिएको संस्थाको दाबी छ । कार्यक्रमका संयोजक चन्द्र विकले यौनकर्मी महिलाको सङ्ख्या बढ्दै गएको भन्दै त्यसमा पनि विवाहित महिला धेरै भएको जानकारी दिनुभयो । पछिल्लो छ महिनाको तथ्याङ्कमा मात्रै यौन व्यवसायमा संलग्नमध्ये विवाहित महिलाको सङ्ख्या ८७ छ भने अविवाहितको सङ्ख्या ३३ रहेको छ ।यस्तो व्यवसायमा लागेकामध्ये सबैभन्दा धेरै १५ देखि २४ वर्षसम्मका रहेको विकले जानकारी दिनुभयो । गरिबी, पारिवारिक समस्या, श्रीमान्को व्यवहार, श्रीमान् घरमा नहुनुजस्ता विभिन्न बाध्यात्मक परिस्थितिका कारणले महिला यस पेसामा संलग्न हुने गरेको संस्थाको अनुमान छ । साथै द्वन्द्वपीडित, श्रीमान् विदेश गएका महिला, विद्यार्थी पनि यो पेसामा संलग्न रहेको संस्थाले बताएको छ ।
संस्थाले एचआइभी एड्स र अन्य यौन रोगको जोखिमलाई मध्यनजर गर्दै यौन व्यवसायीलाई यसबारे सचेत पार्ने तथा सुझाव दिने गरेको छ । संस्थाले असुरक्षित यौनसम्पर्कबाट बच्न सचेत गराएपछि उनीहरुले अहिले कन्डमबिना शारीरिक सम्बन्ध नराख्ने र महिना महिनामा जाँच गर्ने गरेका छन् । छ महिनाको अवधिमा ६७ जनाको रगतको निःशुल्क जाँच गरी उपचारका लागि सिफारिससमेत गरिएको संस्थाले जनाएको छ ।
पहिचान भएका यौनकर्मीमध्ये कसैलाई पनि एचआइभी पोजेटिभ भने नदेखिएको संस्थाले बताएको छ ।

Wednesday, February 12, 2014

कांग्रेसलाई पशुपतिनाथले सत्वुद्धि दिउन्ः खनाल

२९ माघ, काठमाडौं । नेकपा एमालेका अध्यक्ष झलनाथ खनालले कांग्रेससँग भएको सात बुँदे सहमति अक्षरस पालना हुनपर्ने बताएका छन् । संविधानसभा बैठकबाट बाहिरिने क्रममा अध्यक्ष खनालले सञ्चारकर्मीहरुसँग कुराकानी गर्दै कांग्रेससँग भएका लिखित र अलिखित सहमति कार्यान्वयन गर्नुपर्नेमा जोड दिए ।


अध्यक्ष खनालले एमाले अहिले पनि सहमतिकै पक्षमा रहेको बताउँदै कांग्रेस सहमतिबाट पछि हटेको आरोप लगाए । ‘राष्ट्र सहमतिको पक्षमा छ, संविधान बनाउने प्रक्रियामा अघि बढिरहेको अवस्थामा सहमति कार्यान्वयन गर्न कांग्रेसलाई पशुपतिनाथले सद्बुद्धि दिउन् ।’
सरकार निर्माणका लागि कांग्रेससँग भएको सात बुँदे सहमतिका क्रममा गृहमन्त्रालय आफूहरुलाई दिने सैद्दान्तिक सहमति भएको दाबी एमालेको छ भने कांग्रेसले त्यो कुरालाई अस्वीकार गरिरहेको छ ।
संविधानसभा बैठकबाट बाहिरिने क्रममा एमाले उपाध्यक्ष वामदेव गौतमले सञ्चारकर्मीहरुसँग छोटो प्रतिक्रिया दिँदै सबै मन्त्रालय एमालेले कांग्रेसलाई जिम्मा लगाइदिएको बताए ।
‘कांग्रेसले सहमति तोडेपछि हामीले सबै मन्त्रालय कांग्रेसलाई जिम्मा दिएका छौं, अब कांग्रेसले नै सरकार चलाउँछ ।’
यसैबीच नेकपा एमालेले सुशील कोइरालालाई प्रधानमन्त्री बनाउन मतदान गरेका दलहरुसाग अहिले छलफल गर्दैछ ।

एभरेष्ट बैंकले सभासदलाई यसरी भेडा बनायो

निजी बैंकमा खाता नखोले सभासदले तलब नपाउने


 

नेपालमा सिंहदरबारभित्रै कसरी भारतीयको प्रभाव छ भन्ने कुराको प्रमाण खोजिरहन अब अन्त जानुपर्दैन, सार्वभौम भनिएको संविधानसभाका सम्मानित सभासद एवं कानून निर्माताले थाप्ने तलब कहाँबाट झर्छ भन्ने खोज्दा स्पष्ट हुन्छ ।

व्यवस्थापिका संसदले सूचना नै निकालेर भारतको पञ्जाव बैंकसँग सम्बन्धन रहेको र नेपालमा समेत भारतीय नागरिक नै प्रमुख सञ्चालक रहेको एभरेष्ट बैंकमा अनिवार्य खाता खोल्नुपर्ने उर्दी गरेको छ । कुनै स्वाभिमानी सभासदले नेपाल सरकारले सञ्चालन गरेको बैंक वा नेपाली नागरिकको पूर्ण लगानीमा फस्टाइरहेका बैंकमा खाता खोलेर तलब खान पाइन्न । किनभने सचिवायलले भनेको छ कि हामीसँग कारोबार भइरहेको एभरेष्ट बैंकमै अनिवार्यरुपमै खाता खोल्नुपर्नेछ ।
देशको नियम, कानून र संविधान लेख्न चुनिएका सभासदहरु आफ्नो तलव र सुविधाका लागि लाचार भएर धमाधम एभरेष्ट बैंकमा खाता खोलिरहेका छन् । संसद सचिवालयभित्रै सरकारी कर्मचारीले खोलिदिन्छन् निजी बैंकको खाता ।
कसले चलाएको छ एभरेष्ट ?
सभासदले अनिवार्य खाता खोल्नुपर्ने एभरेष्ट बैंकमा भारतीय वाणिज्य बैंक ‘पञ्जाब नेसनल बैंक’को २० प्रतिशत लगानी छ । के.राममोहन र राकेश गुप्ता पञ्जाब नेसनल बैंकका तर्फबाट नेपालको ‘क’ वर्गको इजाजत प्राप्त एभरेष्ट बैंकको सञ्चालक समितिमा छन् । everest-bankपञ्जाब नेसनल बैंककै कर्मचारी एके आलुवालिया यसका प्रमुख कार्यकारी अधिकृत छन् । बैंकका तीनजना सहायक महाप्रबन्धकमध्ये एके बन्सल र एचपी कुल्कर्नी दुईजना बाहेक हुमनाथ गुरुङ्गमात्रै नेपाली हुन् ।
बैंकका अध्यक्ष बीके श्रेष्ठ हुन् । उनको सबै व्यापार भारतमा भएकाले उनी बैंकको सञ्चालक समितिको बैठकमा मात्रै नेपाल आउने गरेका छन् । श्रेष्ठको कोलकातामा होमियोपेथिक औषधि कम्पनी छ । जुन भारतकै मुख्य १० मध्येमा पर्छ । श्रेष्ठले सिक्किम र कोलकातामा रक्सी कम्पनी पनि चलाउँदै आएका थिए । श्रेष्ठको व्यापारलाई भारतसँग सञ्चालित बैंकले कस्तो सुविधा दिएको छ भने सिंहदरबारमा हालिएको पैसा भारतमा सीधै एटिएमबाट निकाल्न सकिन्छ ।
नेपाल सरकारले सिंहदरबार परिसरभित्र कुनै पनि बैंकलाई शाखा खोल्न दिएको छैन । तर, एभरेष्ट बैंकको शाखा स्थापना गर्न भने निःशुल्क भवन उपलब्ध गराएको छ । सतप्रतिशत सरकारी लगानीको राष्ट्रिय वाणिज्य बैंकले एक वर्षअघि सिंहदरबार परिसरमा शाखा खोल्न अनुमति माग्दा सरकारले अनुमति दिएन ।
सरकारी बैंकलाई प्राथमिकता दिनु राम्रो : पूर्वसभासद रोका
पूर्वसभासद एवं अर्थशास्त्री हरि रोका आफूले यसकारे संविधानसभा छँदा प्रश्न उठाएको बताउँछन् । उनका अनुसार सिंहदरबारभित्र सरकारी बैंकलाई प्राथमिकता दिएको भए सरकारी बैंकको विकासमा सहयोग पुग्थ्यो । सरकारको स्वामित्वमा रहेको वाणिज्य बैंकसँग पनि एटिएम सेवा रहेको र एभरेष्टको भन्दा बढी जिल्लामा शाखा रहेको अवस्थामा किन निजी बैंकलाई सिंहदरबार छिराइयो भनेर आफूले प्रश्न उठाएको रोकाको भनाइ छ ।
निजी बैंकलाई सिंहदरबारभित्रै प्राथमिकता दिँदा राम्रो सन्देश नजाने रोकाको विश्लेषण छ । ‘तर, यसमा प्रधानमन्त्री, अर्थमन्त्री र सभामुखको तजबिजीजस्तै अधिकार हुँदोरहेछ,’- रोकाले अनलाइनखबरसँग भने ।
पूर्वसभामुख भन्छन्- मेरो काम हैन, सिंहदरबारले गरेको हो
पूर्वसभामुखसमेत रहेका सभासद सुवासचन्द्र नेम्वाङले भने पञ्जावसँग गाँसिएको एभरेष्ट बैंकलाई सिंहदरबारभित्र काउन्टर सञ्चालन गर्न दिने कार्यमा आफ्नो हात नरहेको अनलाइनखबरलाई बताए । ‘अरु बैंकले पनि धेरै जोड गरेका थिए रे, एभरेष्ट बैंकले सरकारसँगै प्रक्रिया पुर्‍याएर आएको हो, नेम्वाङले अनलाइनखबरसँग भने, ‘सिंहदरबारमा बैंकिङ काउन्टर खोल्न दिने-नदिने सरकारको विषय हो, संसदको होइन ।’
पहिले राष्ट्र बैंकसँग कारोबार हुन्थ्यो
अन्तरिम व्यवस्थापिका संसद रहँदासम्म सभासदको तलब राष्ट्र बैंकबाट बुझ्ने चलन थियो । लेखा शाखाले काटिदिएको चेक सांसदहरुले थापाथलीमा गएर लिन्थे ।
पहिलो संविधानसभापछि सिंहरबारभित्र एकाएक एभरेष्ट बैंक प्रवेश गरेको हो । यो नेपालका ७५ वटै जिम्मामा यसका शाखा छैनन् । कुल ५० वटामात्रै शाखा रहेको यो बैंकमा खोलिने खाता ७५ वटै जिल्लामा भँजाउने सुविधा सभासदहरुलाई छैन । तैपनि सभासदहरु यही बैंकमा खाता खोल्न बाध्य छन् ।
यस सम्बन्धमा एभरेष्ट बैंकका कानूनी विभागका प्रमुख धर्मप्रसाद गौलीसँग सम्पर्क गर्दा उनले आफूलाई यसबारे कुनै जानकारी नभएको र होमनाथ गुरुङलाई सोध्नुपर्ने बताए । गुरुङलाई सम्पर्क गर्दा पीएले ‘के काम छ, उहाँ बीजी हुनुहुन्छ’ भन्दै सम्पर्क दिन मानिनन् ।

Tuesday, February 11, 2014

क्यान्सर के हो ?

(जानकारी शेयर गर्ने गर्नुहोला ता की तपाइको फेसबुक हेर्नेले पनि केही ज्ञान पाओस...तपाईलाई काम नलागे पनि तपाइको साथीलाई/आफन्तलाई कामलाग्न सक्छ )


============
प्रा.डा.अञ्जनीकुमार शर्मा
वरिष्ठ शल्यचिकित्सक
नेपाल मेडिकल कलेज
श्वभर जस्तै हाम्रो देश नेपालमा पनि क्यान्सर रोगबाट पीडित हुनेहरुको संख्यामा बृद्धि हुदै गएको छ । यो रोगबाट पीडित व्यक्ति र परिवारको जिज्ञासा हुन्छ-यो रोगले मलाई किन समात्यो ? यो रोगबाट बच्ने के के उपाया छन् ? क्यान्सर पीडित रोगीमा यो जिज्ञासा देखापर्नु वास्तबमा सही पनि हो । बेलायतमा ७० वर्ष उमेर पुगेका व्यक्तिहरुमध्ये ३० प्रतिशतलाई क्यान्सर हुने संभावना बढी देखिएको छ । ३० प्रतिशतमध्ये ३३ प्रतिशत रोगीलाई उचित उपचारपछि केही वर्ष बचाउन सकिन्छ तर बााकी ३३ प्रतिशत रोगीलाई यो रोगबाट बचाउन सकिएको छैन । क्यान्सर रोगीहरुको पाच वर्षभित्रमा मृत्यू हुने प्राय निश्चित हुन्छ । आज पनि बेलायतमा करिब १ लाख ६० हजार ब्यक्ति क्यान्सर रोगका कारण मर्छन् ।
हाम्रो देशमा कति व्यक्तिहरु क्यान्सरबाट पीडित छन् वा मर्छन् ? भन्ने सही तथ्यांकको अभावमा किटान गर्न गाह्रो छ । हामीकहा के, कस्तो क्यान्सरबाट पीडित रोगी कति छन् भन्ने थाहा नहुनाले नै यसको रोगथाममा असजिलो भइरहेको छ । यो तीतो सत्य हो ।
काठमाडौंका मुख्य पाच अस्पतालहरुमा भर्ना भएका रोगीहरुमध्ये क्यान्सरबाट पीडित रोगीहरुकेा संख्या १९८९ मा १७ प्रतिशत रहेको थियो भने सन् १९९४ मा यो प्रतिशत बढेर २३ पुगेको थियो । यसबाट सहजै अनुमान लगाउन सकिन्छ कि नेपालमा पनि क्यान्सरबाट पीडित रोगीहरुको संख्या बर्सेनी बढ्दो छ।
क्यान्सरका प्रकार
१. पाकस्थलीको क्यान्सर २. पाठेघरको क्यान्सर
३. फोक्सो -ब्रोंकस) ४. थाइराइडको क्यान्सर
५. छालाको क्यान्सर ६. लिम्फोमा क्यान्सर
७. ल्युकिमिया क्यान्सर ८. स्तनको क्यान्सर
९. प्रोस्टेटको क्यान्सर १०. मुखको क्यान्सर
क्यान्सर हुने मूल कारण यही नै हो भनेर किटान गर्न नसकिएकाले यसबाट जोगिने उपायाहरुका बारेमा लेख्न अलि असजिलो छ ।
क्यान्सर गराउने कारक तत्व
ख कतिपय रोगहरुमा वंशानुगत रुपमै क्यान्सरको जीन बाबुआमाबाट छोराछोरीमा जाने गर्दछ । जीनमा देखिने खराबीके कारणले गर्दा यो रोग आमाबाबुबाट छोराछोरीमा जान्छ । उदाहरणार्थ कोलन र रेक्टमको क्यान्सर, स्तनको क्यान्सर, जेरोडर्मा पिगमेन्टोसा, रेटिनो ब्लास्टोमा जस्ता क्यान्सरहरु वंशाणुगत रुपमा देखापर्नेमा गनिन्छन्। यस सहस्राव्दीभित्रै वंशानुगत रुपमा देखिने क्यान्सरका रोगीको संख्या वंशानुगत जेनेटिक इन्जियनियरिङ पद्धतिद्धारा -वंशाणुगत जीन हटाउने प्रक्रिया) छोराछोरीमा जान नदिनसक्ने संभावना देखिएको छ । त्यसैले क्यान्सरबाट जीन भएका बाबुआमाले पनि छोराछारी नपाउने प्रतिज्ञा गरेर भावी सन्ततीलाई वंशानुगत क्यान्सरबाट जोगाउन सक्छन् ।
ख एकपटक चोट लागी बारम्बार घाउ भइरहेमा पनि क्यान्सर हुने संभावना हुन्छ । यस्ता क्यान्सरहरुमा पाठेघर, मुख र गिजाका क्यान्सर पर्दछन् । त्यस्तै अल्ट्रा भ्वायलेट लाइट तथा रेडियमको विकिरणका कारण छाला, रगत र गााडको क्यान्सर हुनसक्दछ ।
ख धुम्रपान वा सुर्तिसेवन गर्नेलाई फोक्सो, मुख र गिजाको क्यान्सर हुने सम्भावना बढी मात्रामा हुने गर्दछ । त्यस्तै आफ्लोटोक्सिन को प्रभावले लिभर वा पाकस्थलीको क्यान्सर हुनसक्छ । त्यस्तै गरी नुन धेरै खाने वा टिनको डिब्बामा राखिएका नुनयुक्त मासु-माछा खाने, सेकेको वा पोलेको मासु खाने व्यक्तिलाई पनि पाकस्थलीको क्यान्सर हुनसक्ने वढी संभावना रहन्छ । त्इस्तै रक्सी सेवना गर्नेलाई सिरोसि वा लिभरको क्यान्सर हुन सक्दछ ।
ख एब्स्टीन बार भाइरसद्धारा नेजोपेरीन्जीयल क्यान्सर ह्युम्यान पैपिलोमा भाइरसद्धारा पाठेघरको मुखको क्यान्सर हुनसक्छ । धेरै पुरुषसाग सम्भोग गर्ने महिलालाई हृयूमन प्यापिलोमा भाइरस संक्रमण भएमा पाठेघरको क्यान्सर हुने सम्भावना बढी हुन्छ । त्यस्तै पाकस्थलीको क्यान्सर भएको व्यक्तिमा हेलिकोव्याक्टर पाइरोलीको संक्रमण भएको पाइन्छ भने हेपाटाइटिस बी भएका रोगीहरुलाई कलेजोको क्यान्सर हुने सम्भावना अत्यधिक मात्रामा पाइन्छ । क्यान्सर हुदैमा मुत्यु हुन्छ भन्ने अवधारणालाई हामीले आफ्नो मनबाट हटाउनै पर्छ । त्यसलाई तिलाञ्जली दिनु जरुरी छ । सुरुमा नै पत्ता लागेर उचित उपचार गरेको खण्डमा क्यान्सरबाट मुक्ति पाइन्छ । क्यान्सर सरुवा रोग होइन । प्रत्येक व्यक्तिले आफ्नो दैनिक क्रियाकलापमा शारीरिक व्यायाम गरे, खानपानमा ध्यान राखे, पथपरहेज गरे र थोरै मात्रै पनि आफ्नो स्वास्थ्यप्रति चेतनशील भइदिए क्यान्सरजस्तो रोगबाट अवश्य मुक्ति पाउन सकिन्छ ।

क्यान्सरका लक्षण
साधारण उपचारबाट निको नहुने घाउ खटिराहरु । नदुख्ने गिर्खाहरु देखिनु । गिर्खाहरु बढ्दै जानु, । गिर्खाहरु विशेषतः महिलाहरुको स्तनमा देखापर्दछ। शरीरका विभिन्न भागबाट रक्तश्राव, पिपश्राव हुनु । बराबर अपच र निल्नलाई अफ्ट्यारो हुनु । कव्जियत हुनु र पिसाब फेर्नमा कठिनाइ हुनु । वजन घट्दै जानु । कोठीको आकार परिवर्तन हुनु ।
क्यान्सर हुने मुख्य भाग
ख मुख र गलाको क्यान्सर ख पाठेघरको क्यान्सर
ख स्तनको क्यान्सर ख फोक्सोको क्यान्सर
ख लिंगको क्यान्सर ख छाला कोठीको क्यान्सर

क्यान्सरबाट छुटकारा पाउने उपाय
हरेक व्यक्तिले प्रत्येक दिन आधाघण्टा शारीरिक व्यायाम गर्नाले मांसपेशीलाई मजबुत तुल्याई पाचन क्रियामा ठूलो मद्दत पुग्ने गर्छ । यस्तो व्यायामले शरीरका विभिन्न भागमा रक्तसञ्चार गराउाछ । फलः शरीर फूर्तिलो हुने गर्दछ ।
हामी जीवनयापनका लागि विभिन्न किसिमका र स्वादका खानेकुरा खाने गर्दछौं। तर दैनिक भोजनमा पनि हामीले विचार पुर्‍यायौं भने रोगहरुबाट टाढा रहन सक्छौं । खानामा हरियो तरकारी, सागसब्जी -हाई फाइबर डाइट) खाने गरेमा हामी कोलन र रेक्टमको क्यान्सरबाट जोगिन सक्छौं । बोसो बढी भएको खानेकुरा र बट्टामा बन्द गरिएका खानेकुराले स्वास्थ्यमा नराम्रो असर पारिरहेकेा हुनसक्छ। बोसो धेरै खाएमा पित्तसाग मिली ठूलो आन्द्राको क्यान्सर गराउनसक्छ । त्यस्तै टिनको डिब्बामा प्याक गरिएका माछा-मासुमा नुनको मात्रा बढी हुने भएकाले निट्रोसोमाइन बन्ने गर्दछ । जसले पाकस्थलीको क्यान्सर हुने सम्भावना बढी हुन्छ । त्यसैले यस्ता खानाको सेवनमा ध्यान पुर्‍याउनु नितान्त जरुरी छ । रक्सी वा वियरको अत्यधिक सेवनले लिभरको सिरोसिस हुनजाने र पछि हेपाटोमा वा कलेजोको क्यान्सर हुनसक्छ । त्यसैले यस्ता पेय पदार्थको सेवनमा पनि हामीले सचेतता अपनाउनु जरुरी छ ।
हामीले साधारण खाजाका रुपमा प्रयोग गर्ने बदाम मुमफली, मकै, बासी वा ढुसी परेका खाना खाएमा र अन्य तेलहन वस्तुमा अफ्लाटोक्सिन हुने भएकाले यसले कलेजो र पाकस्थलीको क्यान्सर गराउने गर्दछ । त्यसैले यस्ता खाद्य सामग्रीलगायत सेकेको पोलेको मासुको सेवन गर्दा होस् पुर्‍याउनु पर्ने हुन्छ । अलिकति हेलचेक्र्याइंले भयावह रोगलाई ननिम्त्याओस् । त्यसैले हामीले दैनिक खानामा पहेंला फलफूलहरु, दाल, हरियो मटर, खाग, हरिया तरकारीहरु, बोक्रोसमेतको आलु, गहुा, चना, मकै इत्यादिको सेवन गर्न सक्यौं भने हमी र हाम्रो परिवारका लागि राम्रो हुन्छ ।
यसका साथै चोकरसहितको गहुाको पिठो, मकै, फापरका रोटीहरु, हाई फाइबर भएका सागपात -रायो, चम्सुर, पालुङ्गो बेथे, तोरी आदि) बारम्बार खाने गर्नुपर्दछ। यसको सेवनले कब्जियत हुन दिादैन र यसले स्वस्थ राख्नमा दूरगामी भूमिका खेलेको हुन्छ । माछा, रेडमिट, कुखुराको मासु पनि उमालेर खाादा बेस हुन्छ । अचेल बजारमा सूर्यमुखी, मकै र भटमासक तेल पाइने गरेका छन्, यी तेलमा पकाइएका अथवा तारेका खानेकुरा खाादा राम्रो हुन्छ । तर बोसो, घिउ, मार्जरिन फूलकेा तेल नखानु नै स्वास्थ्यका लागि हितकर हुन्छ ।
हामीकहाा, विशेषगरी सहरी क्षेत्रमा, फास्टफुडको चलन सुरु भइसकेकेा छ । सेकुवा, धेरै नुन हाली लामो समयसम्म रहने गरी टिनमा बन्द गरी राखिएका माछा-मासुको चलन बढ्दो छ । एक जना क्यानेडियन वैज्ञानिकले गरेको अनुसन्धानअनुसार, २०० खिल्ली चुरोटको असर उस्तै उस्तै हुन्छ क्यान्सर गराउनका लागि । त्यसैले हामीले सेकुवा र रक्सीको सेवन सक्दो कम गर्नु नै राम्रो हुन्छ । उमेर ढलेका व्यक्तिहरुको इम्युन शक्तिमा ह्रास आउने भएकाले त्यस्ता व्यक्तिहरुले स्वस्थ जीवनयापन गर्न भिटामिन ए, बी, सी तथा ई का साथै बिटा, केरोटिन, जिंक र सेलोनियम आदिको प्रयोग गरेमा शरीरको इम्युन शक्ति बढ्ने गर्छ । सुन्तला, काउली, ब्रोकाउली, केरा, सागपात, गाजरको सेवन गरिहेमा क्यान्सरबाट जोगिन सकिन्छ ।
क्यान्सर लाग्ने एकदमै कडा कारक तत्वका रुपमा सुर्तिजन्य वस्तुहरुको प्रयोगलाई लिइन्छ । यस्ता सुर्तीजन्य वस्तुहरुको प्रयोगले मुख, नाक, गला, इसोफेगस, फोक्सो, पाकस्थली, मुत्रथैली, पाठेघर र स्तनको क्यान्सर गर्नमा सहयोग गर्दछ भन्ने सिद्ध भइसकेको छ । अर्थात सुर्तीजन्य लागू पदार्थको प्रयोग गर्नेहरुमा क्यान्सर बढी देखिने गरेको छ । त्यसैले यी लागू पदार्थको प्रयोग अथवा सेवन नगरेमा क्यान्सर जस्तो भयावह रोगबाट बच्न सकिन्छ । हाम्रो देशमा ६५ देखि ७५ प्रतिशत मानिसहरु सूर्तीजन्य वस्तुहरुको प्रयोग गर्ने गर्दछन् । त्यसैले पनि हाम्रो मुलुकमा ब्रांेकस र फोक्सोको क्यान्सर हुनेको संख्या बढी पाइएको छ । तराई क्षेत्रमा सूर्ती वा जर्दाको प्रयोग कुन रुपमा हुन्छ त्यसबारेमा भनिरहनु नपर्ला । त्यसैले पनि त्यस क्षेत्रमा मुख र गिजाको क्यान्सरका रोगी बढी देखिएका छन् । सुरुमा सेतो दाग हुन्छ । तर जब त्यसप्रति वास्ता गरिदैन तब त्यसले क्यान्सरको रुप लिन्छ । त्यसकारण सूर्तीजन्य वस्तु त्याग्नुस्, क्यान्सरबाट बााच्नुस्, भन्ने नारालाई हामीले आत्मसात् गर्दै व्यवहारमा नै लागू गर्नुपर्ने अहिलेको आवश्यकता भएको छ ।
क्यान्सरजस्तो भयावह रोगबाट बच्न हामीले स्वास्थ्यप्रति चेनशील भई आफ्नो स्वास्थ्य परीक्षण बारम्बार गराइ रहनुपर्दछ । हाम्रो स्वास्थ्य स्थितिलाई ध्यानमा राखेर अलिकति मात्र पनि दूरदर्शी कदम चाल्न सकेको खण्डमा हामी क्यान्सरलाई पाखा लगाउन सक्छौं । सानै उमेरमा बच्चा पाएमा वा धेरै बच्चा पाएका महिलालाई पाठेघरको क्यान्सरको सम्भावना बढी हुन्छ । त्यस्तै धेरै पुरुषसाग यौन सम्बन्ध राख्ने महिलालाई पाठेघरको क्यान्सर भएको पाइन्छ । त्यसैले यसप्रति सचेत भई धेरै बच्चा नपाउने, कलिलो उमेरमा बच्चा नजन्माउने सोच लिएको खण्डमा यो रोगबाट हामी बच्न सक्छौं । यौन सम्पर्क राख्ने महिलाले सहवासपछि आफ्नो यौन अंगको सरसफाई गर्नु नितान्त जरुर छ । सरसफाइ नगरे इन्फेक्सन भई घाउ हुने सम्भावना बढी रहन्छ र यस्तो घाउ धेरै दिनसम्म रहे यसैले क्यान्सरको रुप धारण गर्न सक्छ ।
त्यसैगरी ३०-३५ वर्ष पुगेकी महिलाले पाठेघरबाट निस्कने पानीको बरोबर जााच गराउनु भविष्यमा देखिने सम्भाव्य खतराबाट जोगिने सर्वोत्तम उपाय हो । प्याप स्मेयर गराउने सुविधा सबै अस्पतालहरुमा भएकाले विकसित मुलुकहरुमा पाठेघरको क्यान्सरका रोगीहरुकेा संख्या एकदमै कम छ । यदि उक्त सुविधा हाम्रा सबै अस्पतालहरुमा पनि भए पाठेघरको क्यान्सरबाट हामीकहाा पनि न्यून गर्न सकिन्छ । ३५ वर्ष पुगेकी महिलाको पाठेघरबाट रक्तश्राव भएमा त्यस्ता रोगीले बराबर जााच गराइरहनुपर्दछ । भोलि जचााउला, पर्सी जचााउला भनेर यसप्रति हेलचेक्र्याइ कदापी गर्नुहुादैन । शरीरमा घाउ खटिरा जसको पनि हुनसक्छ । यस्ता घाउ खटिराको समयमै उपचार गराइहाल्नुपर्छ । उपचार गर्दागर्दै पनि निको नभएमा, उपचार गर्न ढिलो गरेमा खटिरा, घाउ क्यान्सर बन्न सक्छन् । त्यसैले सानातिना खटिरा घाउ भए पनि सानो नसम्झौं । समयमै जााच गराऔं ।
गुदद्धारबाट रक्तश्राव भएमा र कव्जियत भएमा पनि डाक्टरी सल्लाह लिइहाल्नुपर्छ। किनकि यस्तै लक्ष्यणले पनि क्यान्सर रोग हुने संकेत गर्दछ । अनायास शरीरका कुनै भागबाट रक्तश्राव र पीपश्राव भएमा यसतर्फ सचेत भएर जााच गराइहाल्नुपर्दछ।।
खोक्दा कफमा रगत देखापरेमा, रगत बान्ता गरेमा, दिसामा पचेको कालो रगत देखिएमा, पिसाबमा रगत देखिएमा, पुरुषको लिंगमा घाउ देखिएमा र घाउ बढ्दै गएमा त्यस्ता खराबीहरुले विभिन्न किसिमका क्यान्सर हुने सम्भावना अत्यधिक हुनेगर्दछ । त्यसैले क्यान्सर हुन नदिन समयमै सचेत हुनु जरुरी छ। उमेर पुगेका व्यक्तिहरुलाई खान मन नलागेमा, बारम्बार अपच भइरहेमा, आाखा पहेंलो भएमा र नदुख्ने गिर्खा देखापरेमा चिकित्सकसाग उचि तउपचारका लागि सल्लाह लिइहाल्नुपर्दछ । नभए यस्तोमा पैंक्रियाजको क्यान्सर हुने सम्भावना हुन्छ ।
त्यस्तै शरीरको वजन अनायास तर निरन्तर घट्दै गएमा, शरीरको सुन्दरताको प्रतिक कालो कोठी एकाएक बढेमा, फिजिादै गएमा वा घाउ भएमा डाक्टरी सल्लाह लिनु अति आवश्यक हुन्छ ।
रोकथाम
सागपात, फलफूल, दुध, दही खाने । तारेको पालेको वा बासी खानेकुरा नखाने । दैनिक व्यायाम गर्ने । सूर्तिजन्य वस्तु, रक्सी, जााडको सेवन नगर्ने । स्वच्छ वातावरणमा बस्ने । आफ्नो स्वास्थ्यप्रति चेनशील भई समय-समयमा स्वास्थ्य परीक्षण गराउने ।
____________________________________
ज्ञान बाँड्नु सबैभन्दा ठूलो धर्म हो त्यसैले सबैले लाइक तथा शेयर गर्न नभुल्नुहोला !!